In tegenstelling tot wat veel mensen denken is cannabis niet legaal in Nederland. Het wordt slechts gedoogd. Kopen in de coffeeshop is geen probleem, maar kweken is strafbaar. ‘Een volkomen absurde situatie’, aldus cannabis journalist/activist Derrick Bergman en reden voor hem om dagelijks ten strijde te trekken met zijn ‘Verbond voor opheffing van het Cannabisverbod’ (VOC).
Al tijdens zijn studie journalistiek liep Derrick stad en land af om coffeeshops te recenseren. Twintig jaar later biedt ‘de plant’ hem zijn volledige broodwinning. Als journalist maar vooral als activist: in zijn rol als VOC-voorzitter DM-t hij met nieuwslezers en twittert hij met politici. ‘Frappez toujours’, noemt hij dat. Allemaal om de publieke opinie ervan te doordringen dat het wereldwijde cannabisverbod een historische vergissing is, die geen problemen oplost, maar die slechts versterkt of zelfs veroorzaakt. Derrick: ‘Het gaat ons er serieus om om dit probleem op te lossen voor de maatschappij, dat het eindelijk geregeld wordt!’ Azarius trof hem na afloop van de maandelijkse VOC vergadering, in de coffeeshop uiteraard.
Voor wie is het VOC in het leven geroepen?
De naam is ontstaan als grapje en heeft te maken met over grenzen kijken, want dat doet het VOC: wij zijn geen coffeeshopbond, consumentenbond, patiëntenvereniging of kwekersclub; we komen op voor iedereen die vóór legalisering is. Naast het verbinden van al die mensen is informatie verspreiden en bewustzijn kweken ons doel. Met brochures en evenementen als Cannabis Bevrijdingsdag dat we jaarlijks organiseren. Dat is nodig, want hoeveel mensen denken niet dat je vijf planten mag kweken? Niet hoor, als de politie komt, nemen ze alles mee. En als je in een huurhuis woont, wordt je in veel gevallen op straat gezet.
Was het nodig zo’n gezamelijk overleg?
Heel erg. Cannabismensen zijn heel eigenwijs. Iedereen bleef in zijn eigen straatje. Terwijl iedereen, van consument tot de ondernemer in de coffeeshopbranche, uiteindelijk hetzelfde wil, namelijk veel varieteit en ruimte voor kleinschaligheid en keuze.
Wordt er ook naar jullie geluisterd?
We worden inmiddels aardig serieus genomen: door de media worden we meerdere keren per week gebeld om onze mening te geven over dit of dat. En daarnaast zit ik binnenkort weer aan tafel met Vera Bergkamp van ‘de wietwet van D66.’ Allemaal duwtjes in de goeie richting.
Die ‘wietwet’, waarmee het gedoogbeleid wordt doorgetrokken tot aan de teelt, werd onlangs aangenomen door de Tweede Kamer, is dat een stap dichterbij de oplossing van het probeem?
Sowieso. Belangrijker nog is het ook aangenomen amendement dat daarop volgde van Groen Links om medicinale thuiskweek te legaliseren. We zijn er nog niet, want er moet nog een keer over gestemd worden voor het echt een wet wordt, maar er is wat in beweging gezet. Men weet nu: enige vorm van regulering is onvermijdelijk.
Kijkt het VOC naar de voorbeelden van reguleren over de grens?
Zeker, naar Noord Amerika, maar ook naar Spanje en wat daar gebeurt met de Cannabis Social Clubs. In Uruguay pakken ze het breed aan: zowel thuisteelt, apotheekverkoop als clubs zijn daar toegestaan. En kijk naar Canada, dat land zal zomer 2017 recreatief gebruik gaan legaliseren. Dat is nog belangrijker dan welke Amerikaanse staat ook omdat Canada zo’n groot moreel prestige heeft. Dat zal heel veel uitstraling hebben voor Nederland en de rest van Europa.
Hoe zie je de toekomst van hasj en wiet?
Ik verwacht beperkte ruimte voor lokale experimenten met gereguleerde cannabisteelt. Bijvoorbeeld met clubs of thuisteelt. Ik hoop dat de uitkomsten van die experimenten worden gebruikt als leermodel voor de richting die we willen geven aan die legalisering. Tegelijkertijd hoop ik dat internationaal de trein lekker verder rijdt, waardoor het steeds absurder wordt om te blijven vasthouden aan de uitspraak ‘cannabis is gewoon troep’.
En hoe ziet het echte Utopia eruit: de wereld zonder verbod?
Relaxter, minder agressief. Ik hoop dat het betekent dat veel meer mensen, mensen die nu best geinteresseerd zijn maar bang zijn om de wet te overtreden of die zich simpelweg niet thuis voele n in de coffeeshop, dan op een heel andere manier met cannabis in aanraking kunnen komen. In Amerika verkopen ze veel meer edibles dan rookbare wiet. Misschien is dat ook onze toekomst. Wat ik ook hoop is dat al die recreatieve thuiskwekers die nu niets doen omdat ze bang zijn dat ze uit hun huis worden gezet, weer gaan kweken.
Kweek & Bewaartips van Derrick Bergman
Volgens VOC-voorzitter Derrick Bergman wordt dit een cruciaal jaar voor onze cannabiscultuur. Als de medaille de goede kant op valt, zou veilig en verantwoord thuiskweken net zo normaal kunnen worden als het kopen van wiet in de coffeeshop. Sterker nog, als je een liefdevolle en zorgvuldige thuiskweker bent, kun je de industrie volgens hem op de volgende punten uitstekend verslaan:
Altijd toppen
Deze tip ligt voor de hand, maar als je met zaadjes kweekt moet je nooit vergeten te toppen. Anders ga je gewoon de mist in. Je plant moet in de breedte gaan.
‘Lollipoppen’
Dit doe ik zelf nog niet zo heel lang, maar dit is best een leuke truc. Je moet je voorstellen hoe een lolly eruit ziet. Je haalt sowieso de onderste takken van je wietplant allemaal weg. Daar komt toch alleen maar klein spul aan, maar als je in de bloeifase ook op individuele takken de kleine topjes die dicht bij de stam zitten weghaalt, dan gaat de plant al zijn energie steken in die ene hoofdtop.
Weinig voeden
Dit is echt cruciaal. Minimaal weken voor je gaat oogsten, moet je stoppen met voeden. Anders blijft die rotzooi in je plant zitten. Als je wiet rookt in een coffeeshop en je krijgt een beetje pijn in je keel, dan rook je gewoon voeding.
Drogen in het donker
Anders gaan sommige van de cannabinoïden zich omzetten in weer andere cannabinoïden. En je smaak gaat ook naar de klote. Gewoon door licht. Goede ventilatie daarbij is vanzelfsprekend.
Bewaren in glazen potten
Daar wordt het beter van, net als wijn! Echt waar. Laat het wel af en toe even ‘luchten’.
En daarna: delen met je vrienden =)
