We bieden in de online/offline winkel San Pedro cactus stekjes, zaden en complete kweeksets.
Wat is een San Pedro cactus?
De oudste cactussen bestaan ongeveer 20.000 jaar. Hun specifieke uiterlijk
maakt het mogelijk om de droogte en hitte te overleven. De doorns zijn natuurlijk het meest
karakteristiek voor cactussen; eigenlijk zijn dit bladeren waar geen vocht in zit. Ze beschermen de
cactus ook tegen fel zonlicht en voorkomen dat ze worden gegeten door dieren. Sommige soorten
echter hebben geen doorns, maar beschermen zichzelf met giftige stoffen. Voorbeelden hiervan zijn
de Peyote, Sunami, Pata de Venado, Pezuna de Venado, Tsuwiri, Bishop's cap, Aztekium Retterii en
Astropytym Astrias.
San Pedro (Echinopsis pachanoi), basioniem: Trichocereus pachanoi, is de bekendste uit de Trichocereus familie. Volgens onderzoekers als Backeberg zijn er 47 soorten, die allen hun oorsprong hebben in Zuid-Amerika. Anderen zeggen echter dat er bijvoorbeeld maar 13 soorten bestaan. Niet alleen de E. Pachanoi, maar ook andere soorten bevatten de stof mescaline. De hoeveelheid is echter afhankelijk van de soort en ook de leeftijd van de cactus.
Plantkundig
San Pedro is een cactus met 4 tot 9 ribben. Hij groeit vrij snel, heeft een sterk wortelsysteem
en vertakt vanuit de basis van de stam. De San Pedro blijft doorgroeien totdat hij bezwijkt onder
zijn eigen gewicht. De neergevallen cactus zal zich opnieuw in de aarde wortelen en nieuwe takken
produceren. Om deze reden wordt de San Pedro ook gebruikt als entstam voor andere, moeilijker
kweekbare cacti.
Hoe ouder een cactus wordt, en hoe meer hitte deze heeft doorstaan, hoe meer mescaline hij bevat.
Het bevindt zich direct onder de groene 'huid'.
Geschiedenis
In 1960 is door Turner en Heyman ontdekt dat San Pedro mescaline bevat en noemden de cactus
Opunita Cylindtica. De naam San Pedro komt van het idee dat de apostel Petrus de sleutel van de
poort naar de hemel droeg. Dit geeft aan hoe sterk het katholieke geloof van invloed is geweest op
andere religies, gewoontes en ideëen.
San Pedro's werden (en worden nog steeds) gebruikt door indianen in het Andesgebied: Peru, Ecuador
en Bolivia. Het innemen ervan leidt tot hallucinaties, wat nodig is om bepaalde voorspellingen te
kunnen doen en bijvoorbeeld spirituele en onbewuste oorzaken van ziekten te kunnen achterhalen.
Chemische eigenschappen
Mescaline (3,4,5-trimethoxy-B-phenethylamine) percentage : 1 tot 10 % van het gedroogde
plantmateriaal (Erowid).
De San Pedro bevat naast mescaline ook tyramine, hordinenine, 3-methoxytyramine, anhalaninine,
anhalonidine, 3,4-dimethoxyphen-ethylamine, 3,4-dimethoxy-4-hydroxy-B-phenethylamine en
3,5-dimethoxy-4-hydroxy-B- phenethylamine.
San Pedro effecten
Ongeveer 1-2 uur na het consumeren van San Pedro zal de cactus zich aan de gebruiker openbaren; effecten kunnen dan 8-15 uur aanblijven. Deze effecten zijn onder andere: extreme lichtgevoeligheid; je zult in staat zijn iedere lichtstraal te kunnen zien en voelen en zelfs mensen en dingen te zien 'stralen'. Verloren herinneringen kunnen terugkeren en je kunt geluiden horen en dingen zien die van ver komen; zoals het 'magische licht'. Verder kunnen allerlei emoties naar boven komen zoals lachen, huilen, schreeuwen, plezier, angst en liefde, liefde voor alles wat is en alles wat niet is.
De effecten van San Pedro zijn op verschillende manieren plezieriger dan die van Peyote. Om te beginnen is de smaak minder bitter en de gebruikelijke misselijkheid verschijnt niet per definitie. Wanneer dan de psychotropische ervaring plaatsvindt is deze minder overweldigend, meer kalm en niet zo fysiek als die van Peyote.
Medisch gebruik
San Pedro kent geen algemeen geaccepteerd medisch gebruik. Het wordt wel in geneeskundige zin gebruikt door verschillende indianenstammen; door de cactus te consumeren kunnen onbekende oorzaken van iemands ziekte worden getraceerd.
Gebruik
De traditionele bereidingswijze van de San Pedro is langdurig koken van de stukken cactus, waar enkele kruiden aan toegevoegd worden zoals micha (Brugmansia suavenolens) en cimorillo (Coleus blumei). Deze toevoegingen zijn afhankelijk van het resultaat dat de sjamaan voor ogen heeft.
Tegenwoordig worden de cactussen vaak droog gegeten. Dit drogen gebeurt door de 1 cm dikken plakken
cactus in de zon te laten drogen. De doorns en de houten stam kunnen niet worden gegeten, de
buitenste huid juist wel. Het beste kunnen de eetbare delen tot een fijn mengsel vermalen worden.
Dit voorkomt maagproblemen. Er wordt tussen de 20 en 50 gram geconsumeerd waarvan het grootste deel
uit huid bestaat, overigens vaak in combinatie met water en citroenzuur om de opname door het
lichaam te verbeteren.
Het beste kun je ongeveer zes uur voor inname van de cactussen niet eten.
Bijwerkingen
Zoals we dat kennen van andere psychoactives geeft ook San Pedro een soort kater nog voordat de trip begint. Koorts, duizeligheid, misselijkheid en overgeven kunnen hierbij horen, maar zullen binnen ongeveer een uur weer verdwenen zijn.
Waarschuwingen
Zorg dat je altijd een ervaren en nuchter persoon bij je hebt, voor steun en veiligheid!
De actieve bestanddelen brengen de gebruiker in een hallucinogene trance die is te vergelijken met
een psychose. Dus wat je ook doet, neem geen deel aan het verkeer op wat voor manier dan ook. Neem
alleen San Pedro wanneer je in een veilige en bekende omgeving bent. Trip nooit alleen. Wanneer het
echt fout aanvoelt kan Seresta of Valium helpen om de angsten terug te brengen.
Kweken
San Pedro houdt van warmte en vooral licht. Op de heuvels waar hij normaal gesproken groeit bevat de bodem veel voedingsstoffen, dus maak af en toe gebruik van plantvoeding, maar niet teveel want het blijft wel een cactus. Ook kan het helpen hem wat water te geven op warme dagen. Wanneer je de cactus binnen hebt staan (wat in ons klimaat aan te raden is) zorg dan voor een lichte plaats op het zuiden waar veel zonlicht naar binnen komt.
San Pedro groeit makkelijk en is ook goed te vermeerderen. Om te beginnen met de kweek kies je
tussen het groeien uit zaad, een stek of een hele plant. De laatste heeft alleen water en wat
voeding nodig. Een stek moet eerst drogen (de wond) en wortel schieten in de grond voordat hij
begint te groeien; dit kan tot een jaar duren.
Het groeien vanuit zaad vraagt om heel veel tijd (jaren) en inspanning.
Links / Referenties
Dit artikel is gebaseerd op de volgende pagina's:
