MDMA (XTC)

1 Reacties

Wat is MDMA?

MDMA, of 'ecstacy', is een 'psychedelische amfetamine' die de afgelopen 20 jaar in toenemende mate aan populariteit heeft gewonnen. XTC zorgt voor sterke gevoelens van liefde, euforie, empathie en verbondenheid met anderen. Het middel komt meestal voor in pilvorm, maar wordt ook vaak verkocht in kristal- of poedervorm en capsules. Het wordt vrijwel altijd oraal ingenomen, haast nooit nasaal. MDMA-gebruik is over de hele wereld nauw verwant aan de underground dance- en clubscene, maar het wordt ook geregeld toegepast bij psychotherapie.

Geschiedenis

MDMA werd voor het eerst gesynthetiseerd in 1912. De Duitse firma Merck patenteerde het middel in 1914. Op dat moment werd het niet gebruikt voor menselijk onderzoek. Merck ontdekte MDMA toen ze probeerden Hydrastanin te synthetiseren, een vascoconstrictief en bloedstelpend medicijn. MDMA was een onvoorzien bijproduct van deze synthese. Zoals gebruikelijk werd het proces van deze synthese gepatenteerd.

In de jaren '50 werd er kortstondig onderzoek verricht door de Amerikaanse overheid als onderdeel van de CIA en chemische wapen onderzoeksafdeling van het leger tijdens hun zoektocht naar een waarheidsserum. Dit gebeurde in 1953/54, toen ook MDA en andere psychoactieve stoffen aan dit onderzoek werden onderworpen. De stoffen bleken hiervoor echter ongeschikt. De resultaten van dit onderzoek werden pas in 1973 bekend gemaakt. Het werd voor het eerst (op kleine schaal) recreatief gebruikt in het begin van de jaren '60.

Halverwege de jaren 70 werd het middel herontdekt door de psychedelische therapeutische gemeenschap en werd het gebruikt ter ondersteuning bij sessies door psychiaters en therapeuten die bekend waren met psychedelische psychotherapie.

Chemische eigenschappen

3,4-methyleendioxymethamfetamine (MDMA) is een synthetische stof die gewonnen kan worden uit de essentiele olie van de sassafras plant (safrool). Safrool, isosafrool, MDP-2-P, piperonal en beta-nitroisosafrool zijn de meest gebruikte precursors voor MDMA.

Positieve effecten

Het gevoel van MDMA wordt vaak omschreven als een gevoel van welbehagen en alles en iedereen op de wereld leuk en aardig vinden. Mensen die onder invloed van MDMA voelen zich vaak erg gelukkig en ervaren algemene blijdschap en euforie. Alledaagse zaken kunnen opeens uitermate interessant en mooi worden bevonden.

Empathie is een gevoel van inlevingsvermogen, en verbondenheid met anderen. Het zorgt voor het opheffen van communicatieblokkades. MDMA gebruikers voelen zich meer op hun gemak tijdens conversaties, en kunnen eenvoudiger openhartige gesprekken voeren met onbekenden. Onder andere door dit effect wordt MDMA vaak de 'knuffeldrug' genoemd.

MDMA kan de zintuigen duidelijk versterken (in sommige gevallen ook verstoren): gevoelens en aanrakingen, proprioceptie, zicht, smaak, geur worden beïnvloed en kunnen als bijzonder intens worden ervaren. MDMA gebruikers zijn tijdens hun ervaring soms te herkennen doordat zij herhaaldelijk met hun handen aan verschillende oppervlaktes voelen, en ruiken en proeven van allerlei drankjes en etenswaren. Ook het plezierige gevoel dat wordt ervaren als men over elkaars handen wrijft draagt bij aan het knuffelige effect.

Andere effecten van MDMA zijn: meer energie (stimulerend), toegenomen alertheid en meer waardering voor music en vermindering van angsten.

Negatieve effecten

De fysieke effecten van een gemiddelde dosis MDMA zijn subtiel en variabel: sommige gebruikers ervaren een droge mond, het opeenklemmen van de kaak, knarsetanden, nystagmus (trillende ogen), zweten of misselijkheid. Anderen noemen een uitgesproken gevoel van fysieke ontspanning. Met hogere doseringen (overdosis) lijken de fysieke effecten van MDMA op die van amfetamine: versnelde hartslag, overmatig zweten, duizeligheid, rusteloosheid, etc.

Veel gebruikers voelen zich na een avond of nacht op MDMA de volgende dag leeg. Daarom kunnen MDMA gebruikers het beste twee dagen inplannen voor het gebruik. Een voor de piek ervaring en een rustige dag erna zonder verplichtingen om bij te kunnen komen. Er is ook vaak melding van een dip of depressief gevoel na MDMA. Dit begint meestal op de tweede dag en kan tot vijf dagen duren. Een klein percentage van de gebruikers ervaren zelfs wekenlang symptomen van een depressie. Anderzijds zijn er ook mensen die zich in de week na MDMA gebruik juist beter dan normaal voelen. De negatieve effecten van MDMA worden erger naarmate het vaker gebruikt wordt en hogere doses worden genomen.

Meer negatieve bijwerkingen kunnen zijn cardiale complicaties; hyperthermie / hyperpyrexia (oververhitting); hepatotoxiciteit en in enkele gevallen heeft MDMA gebruik geleidt tot psychose.

Oververhitting met potentieel dodelijke gevolgen is al langere tijd bekend als een zeldzame complicatie van amfetamine overdosis, waarschijnlijk op basis van individuele overgevoeligheid.

Hepatotoxiciteit is een nieuw fenomeen in relatie tot amfetamine-achtige stoffen, maar psychosen staan bekend als tijdelijke complicaties bij mensen die er vatbaar voor zijn.

Het moet gezegd worden, hoewel de lijst negatieve effecten niet onderschat moet worden, dat ernstige gevolgen vrij zeldzaam zijn. Zeker gezien het geschatte hoge gebruik van XTC in het uitgaansleven.

Medicinaal gebruik

Therapeuten die instaan voor het gebruik van MDMA claimen dat het in een therapeutische setting de communicatie met de patiënt verbetert en dat het angsten en verdedigmechanismen wegneemt. In eerste instantie probeerde de therapeutische gemeenschap het bestaan van dit middel geheim te houden.

Ondanks de protesten van leden van de pyschoanalytische gemeenschap, werd MDMA in 1985 geclassificeerd als een Schedule 1 (Class A) drugs in de Verenigde Staten. Op de straat bleef MDMA echter onverminderd in populariteit toenemen..

Onderzoekers denken dat MDMA de pijn en de emotionele stress van terminale kankerpatiënten kan verlichten en het herstel kunnen bevorderen van soldaten die lijden aan post-traumatische stress-stoornis. "Tussen 1977 en 1985 zijn ongeveer een half miljoen doses toegediend voor de behandeling van depressie, angst, trauma's als gevolg van verkrachting en zelfs schizofrenie," meldt Richard Doblin, een doctoraal student aan de Harvard University, die de Multidisciplinaire Association for Psychedelic Research leidt. Hij rekent dat de politiek de wetenschap in de weg staat, waardoor er weinig financiering en erkenning is voor grondig MDMA onderzoek.

Doblin claimt dat het signaal van de FDA om weer officieel onderzoek naar MDMA te verrichten een falen van het FDA lijkt te zijn, omdat hiermee succesvolle resultaten uit het verleden genegeerd worden. Dus moet het middel "uitvoerige en dure testen ondergaan om uit te vinden wat we al weten - dat MDMA veilig is om op klinische wijze te gebruiken".

Aan de Universiteit van Californië in Los Angeles wordt op moment van schrijven onderzoek gedaan naar veiligheid van menselijk gebruik, onder leiding van psychiater Charles Grob. Het effect van deze drugs op de hersenen wordt tevens onderzocht. Vanaf begin jaren negentig zijn er studies gericht op het vermogen van MDMA om angsten van terminale patiënten te verlichten. Grob benadrukt dat het doel van de behandeling niet genezing is, maar meer gericht op het verlichten van depressie en angst bij patiënten die op het punt van sterven staan.

Het is ook bewezen dat MDMA van nut is bij de behandeling van personen die lijden aan post-traumatische stress stoornis. Het merendeel van het onderzoek op dit gebied vindt plaats in Zwitserland, Spanje en Israël.

Onzuiverheden

Omdat MDMA enorm populair blijft en voor veel gebruikers goed te combineren is met allerlei feesten, is er vaak meer vraag dan aanbod. Dit geeft gewetenloze individuen een opening om van alles en nog wat aan te bieden als 'Ecstasy'. Hoewel Ecstasy de meestgebruikte naam is voor MDMA, is de praktische omschrijving een pil of poeder dat op de straat aangeboden wordt als MDMA. De inhoud van Ecstasy pillen is berucht onbetrouwbaar, meer nog dan elke andere drugs die op straat verkocht wordt. Pillen bevatten vaak cafeïne, efedrine, amfetamine, MDA, MDE, DXM, of - in zeldzame gevallen - DOB en dus niet noodzakelijkerwijs überhaupt MDMA. Dit probleem heeft geleidt tot de ontwikkeling van MDMA test kits die de gebruiker een algemene indruk kunnen geven van de inhoud van de pil. Azarius verkoopt ook deze MDMA drugstest en andere kits. In sommige landen kun je je pillen zonder consequenties laten testen op feesten of bij bepaalde organisaties.

MDMA dosering

Een recreatieve dosering is ongeveer 1 tot 2 mg MDMA per kilo lichaamsgewicht. Dit houdt in dat iemand die 60 kilo weegt tussen de 60 tot 120 mg MDMA kan nemen. Goede pillen bevatten volgens Erowid 80 - 120 mg MDMA.

Een groot deel van de gebruikers merkt dat er, in tegenstelling tot middelen als LSD en paddenstoelen, een perfecte dosering bestaat. Dit verschilt per individu, maar wanneer je deze dosering hebt gevonden merk je dat nog meer nemen niet fijn of noodzakelijk is; want de effecten worden vanaf dit punt niet sterker en houden ook niet langer aan.

MDMA is ongeveer 4 tot 6 uur lang actief, afhankelijk van de hoeveelheid, de sterkte en zuiverheid, je lichaamsgewicht alsmede je fysieke en geestelijke gesteldheid. MDMA verbetert je stemming en geeft je meer empathie, openheid en een algeheel content gevoel. Het leidt niet tot gewelddadigheid en is niet fysiek verslavend.

Combinaties

MDMA + LSD: staat bekend als 'candy flipping'. MDMA vermindert ook de kansen op een bad trip. De meeste mensen kiezen voor een lage dosis LSD en blijven het liefst thuis.

MDMA + Amfetamine (speed): om de hele nacht vol energie te zitten en de ervaring te rekken met relatief weinig schadelijke effecten. Kan vrij snel leiden tot een onrustig gevoel en verminderde grip op de effecten.

MDMA + Alcohol: Overstemt het effect van Ecstasy. Alcohol en amfetamine belasten ook de lever en de nieren, waardoor je veel sneller uitdroogt. Mensen die alcohol met MDMA combineren ervaren een grotere dip de volgende dag en riskeren oververhitting. Deze combinatie is dan ook niet aan te raden.

MDMA + 2CB: wordt soms tegen het eind van de trip genomen. Aangezien 2CB het stokje overneemt van MDMA wordt de ervaring subtiel naar een meer intellectueel oogpunt geleidt, waardoor sommige gebruikers de inzichten van MDMA beter kunnen verwerken. 2CB heeft ook als reputatie als afrodisiacum te werken, iets wat bij MDMA minder naar voren komt (of fysiek onmogelijk blijkt).

Waarschuwingen

Bij grotere hoeveelheden kan MDMA het vermogen van het lichaam om de temperatuur te regelen verstoren. Dit kan leiden tot een sterke verhoging van de lichaamstemperatuur (hyperthermie), resulterend in lever-, nier- en cardiovasculaire schade of zelfs complete uitval. Dit is dodelijk in een warme omgevingen waar energiek bewogen wordt en onvoldoende verkoeling of vocht beschikbaar is.

Omdat MDMA het eigen metabolisme (afbraak in het lichaam) kan belemmeren, kunnen potentieel schadelijke hoeveelheden worden bereikt door herhaald gebruik in korte tijd. Het is raadzaam om minstens drie maanden te wachten voordat je weer gebruikt, om er zeker van te zijn dat je hersteld bent. Dit helpt ook om het effect bijzonder te houden (het zogenaamde 'preserving the magic'), want bij herhaaldelijk gebruik heeft MDMA op een gegeven moment niet meer zo'n sterke uitwerking als de eerste paar keren.

Gebruikers van MDMA lopen dezelfde risico's als gebruikers van andere stimulerende middelen zoals cocaïne en amfetaminen. Deze zijn o.a.: verhoogde hartslag en bloeddruk (in het bijzonder een risico voor mensen met problemen met de bloedsomloop of hart- en vaatziekten) en andere symptomen, zoals spierspanning, onwillekeurig klemmen van de kaak, misselijkheid, wazig zien, flauwvallen, en rillingen of zweten. Personen met een hart-en vaatziekten dienen geen MDMA te gebruiken. Ook personen die leverstoornissen, Hepatitis A of Hepatitis B hebben dienen MDMA gebruik te vermijden; een enkele dosis kan al dodelijk zijn.

Vermijd te alle tijde het gebruik van Ecstasy indien je antidepressiva gebruikt en combineer het niet met MAO-remmers.